سرویس اجتماعی عصرپرس: پس از آنکه 5 بازیکن سابق فوتبال انگلستان پرده از روی فساد و آزار و اذیت جنسی در فوتبال بریتانیا برداشتند و خود را قربانی این شیوهها معرفی کردند، وین رونی کاپیتان تیم ملی انگلستان از همه فوتبالیستهای انگلیسی خواست که موضوع را مخفی نگه ندارند و اگر مورد سوء استفاده جنسی قرار گرفتهاند رک و صریح با رسانهها در میان بگذارند تا دادگاه ویژهای که برای بررسی این موضوع در فدراسیون فوتبال انگلستان تشکیل شده است با مدارک محکمتری قضیه را پیگیری کند.
این عمل در فوتبال، و اصولا در تمام شئون اجتماعی و فرهنگی ایران، کمسابقه است. شاید آخرین مورد افشاگری تجاوز جنسی به شاگردان، مربوط به اتهامهای مطرحشده علیه سعید طوسی باشد. اما در فوتبال امری تقریبا نادر است. چرا که به قول وزیر ورزش اثباتش سخت است! این بار اما مسعود شجاعی، دل به دریا زده و تصمیم گرفته پرده از فسادهای جنسی و تجاوز در فوتبال ایران بردارد.
در همین ارتباط خبرآنلاین نوشت: حرفهایش شوکه کننده بود.حرفهای مسعود شجاعی که یکی از با سابقههای تیم ملی فوتبال است. یکی از کاپیتانهای تیم. رو به دوربین خبرنگاری نشسته که چون حالا خارج از ایران است و با فارسیزبان های آن طرفی کار می کند، نمیدانیم میشود اسمش را نوشت یا نه. مسعود اما حرف های مهمی زده. کاری به بخش های غیر فوتبالی اش نداریم. مهم همان بخشهای فوتبالیاش است. حرف هایی درباره ناپاکی هایی که در آیین شرعی مان مجازاتش بالاترین مجازات هاست. مسعود در این باره حرف زده است. درباره دلالی و مهمتر از ان درباره تجاوز به کودکان خردسال به اسم آموزش فوتبال. این بخش از حرف هایش را بخوانید:« من اگر این حرف ها را نزنم به نسل جوان تر از خودم که بعد از من می آیند خیانت کرده ام.وقتی در مدرسه فوتبال به بچه 8 یا 9 ساله تجاوز می شود به چه کسی مربوط می شود؟ مدیر باشگاه باید پاسخگو باشد. تا الان مدیری را بابت این موضوع باز خواست کردند؟»
شجاعی درباره حضور دلال ها در فوتبال هم گفت است: «به خود من زمانی که جوان بودم پیشنهاد دادند که شما مبلغی پول به ما بدهید تا تو را به تیم ملی ببریم. چه کسی این مسائل را رسیدگی می کند؟ مشکل اینجاست که سیستم ما فاسد است. یک یا دو نفر نیستند که این کار ها را می کنند. وقتی بخواهند با این مسائل مقابله کنند نام خیلی ها بر ملا می شود و مشخص می شود که خیلی ها از اعضای اصلی سیستم پشت این قضیه هستند.»
حدودا یک سال قبل بود که سرانجام گزارش تحقیق و تفحص جنجالی فساد در فوتبال منتشر شد. متن بلند بالایی که حمید رسایی و دوستانش در کمیسیون اصل 90 مجلس قبلی انجامش دادند. کاری که دو سالی طول کشید. بازرسان شان با آدم های مختلفی حرف زدند و در نهایت هم جمع بندی شان این شد:«1- صفایی فراهانی اصلاح طلب با تشکیل لیگ حرفه ای فوتبال ، بزرگترین خیانت را کرده است! 2- عادل فردوسی پور و 90 عامل ناهنجاری ها و مشکلات فوتبالند 3- بی کفایتی علی کفاشیان مشکل ساز شده است.»
کفاشیان هم البته جواب بلندبالایی به این گزارش نسبتا سیاسی- انتخاباتی داد و در نهایت هم این پرونده به جایی نرسید. گفتند به مراجع قضایی فرستاده می شود و بعد هم به فراموشی تب انتخاباتی کشور فرو رفت و کلا همه یادشان رفت که اصلا چیزی بوده یا نه.
این بار اما در شرایطی که یکی به نام اندی وودوارد در فوتبال انگلستان موجی به راه انداخته و با اعترافاتش درباره فوتبال پایه و ماجرای تجاوز به او و خیلی از هم تیمی هایش ، فوتبال این کشور را به چالش کشیده ، مسعود شجاعی ، ملی پوش سرشناسی که برای ایران در دو جام جهانی بازی کرده و می تواند تنها یار تاریخ مان باشد که سومین جام جهانی را هم تجربه می کند ، از تجاوز به بچه های مردم حرف زده است. در همان گزارش تحقیق و تفحص هم مواردی از این دست وجود داشته یا مثلا گزارش هایی را پیشتر عادل فردوسی پور در 90 درباره این مسائل پخش کرد اما همه نیمه کاره رها شدند.
تقریبا یک ماهی از جام جهانی 2014 گذشته بود که محمود گودرزی ، وزیر وقت ورزش در دفترش میزبان مان بود. مازیار ناظمی هم بود. آنجا آقای وزیر درباره پرونده های فساد سخن می گفت که روی میزش هستند. می گفت باید برخورد کند. می گفت نمی تواند بگذارد دخترهای مردم برای فوتبال بازی کردن به محیط های ورزشی بیایند و بعد یکسری به بیراهه بکشانندشان.
او البته در فوتبال بانوان گام های بلندی برداشت و برخوردی جدی داشت. ولی همه چیز فقط فوتبال بانوان نبود. می گفت مدارس فوتبال پسرانه بدترند اما اثباتش دشوار است. در این بخش از دستش کاری بر نیامد و مشکلات ماندند. هر بار هم به دلایل مختلفی سعی شده کسی به این شکل مسائل ورود نکند اما روایت ها مدام تندتر و تندتر می شوند.
این بار که مسعود شجاعی دل به دریا زده و حرف هایی را گفته، فارغ از اینکه بخش های دیگر حرف هایش چقدر درستند یا همین بخشش قابل اثبات است یا نه ، فدراسیون فوتبال مهدی تاج می تواند پیگیرش باشد. می تواند با داشتن بهترین کمیته اخلاق از زمان راه اندازی این کمیته ، در هماهنگی با نهادهای مربوطه ، مسئله را واکاوی کند و به دور از هیاهو ، این پرونده را به سرانجام برساند. کاری که بی شک دشوار است اما نشدنی نیست. یادمان نرود که خانواده ها با هزار امید فرزندان شان را به این مدارس می فرستند. مدارسی که اجازه فعالیت شان را از فدراسیون فوتبال می گیرند و اگر خدایی ناکرده فقط برای یکی از آنها یکی از این اتفاقات ناگوار بیفتد ، همه مایی که در این چرخه فوتبالیم، مقصر هستیم.
پایان خبر