پرستار؛ فرشته‌ای میان صبر و رنج/ سپیدپوشان امید
عصرپرس: در تقویم، روزی به نام پرستار نقش بسته است؛ اما در حقیقت، هر روزی که نَفَسی از بیماران به شکرانه‌ی سلامت ادامه می‌یابد، یادآور ایثار پرستارانی است که با جان و دل در خط مقدم خدمت ایستاده‌اند.
پرستار، فرشته‌ای است که سپیدی لباسش از روشنی دلش می‌آید؛ کسی که در سکوت شب، میان صدای دستگاه‌ها و ناله‌های بیماران، امید را در دل‌ها زنده نگه می‌دارد.
اما در کنار این تصویر روشن و ستودنی، واقعیت دیگری نیز وجود دارد؛ واقعیتی که از چالش‌ها، کمبودها و دغدغه‌های پرستاران سخن می‌گوید.
پرستاری در کشور ما هنوز با مشکلات ساختاری روبه‌روست؛ کمبود نیروی انسانی، فشار کاری زیاد، نوبت‌کاری‌های فرساینده، فاصله‌ی قابل توجه میان مسئولیت و حقوق دریافتی، و کمبود حمایت‌های روحی و شغلی از جمله مسائلی است که این قشر فهیم و زحمتکش با آن دست و پنجه نرم می‌کند.
در سال‌های اخیر، بحران‌های بهداشتی و شرایط دشوار کاری، بار دیگر نشان داد که پرستاران نه‌تنها نقش کلیدی در نظام سلامت دارند، بلکه ستون اصلی پایداری آن‌اند. با این حال، بسیاری از آنان همچنان در سکوت و بی‌ادعایی، بار این رسالت سنگین را بر دوش می‌کشند.
روز پرستار تنها فرصتی برای تقدیر نیست؛ بلکه باید آغازی برای بازنگری در وضعیت رفاهی، آموزشی و معیشتی پرستاران باشد. اگر قرار است سلامت جامعه پایدار بماند، باید پرستار را نه به‌عنوان نیروی خدماتی، بلکه به‌عنوان شریک اصلی در سیاست‌گذاری‌های سلامت دید.
درود بر همه‌ی پرستاران این سرزمین؛ آنان که با صبر و مهر، مرز میان رنج و رهایی را نگه می‌دارند و با دستان سپید خود، رنگ زندگی را به چهره‌ی بیماران بازمی‌گردانند.
روز پرستار، روز انسانیت و ایثار گرامی باد.
خبرنگار: وجیهه مرادی
