تاثیر رسانه های دیجیتالی برجذب گردشگر
رسانه های دیجیتالی با توجه به توانمندی هايی که دارند، نقش مهمی را در زمينه سازی برای گسترش يا رکود فعاليت های مربوط به بخش گردشگری را ايفا می کنند.
عصرپرس:✍ محمد مهدی صباغیان گردشگری يک پديده اجتماعی است که اساسا هر پديده اجتماعی، خواه مثبت و مفيد و يا منفی و مضر، برای بروز و ظهور خود در جامعه، نياز به بستری مناسب و کافی دارد. رسانه ها قادرند با برنامه ريزی های دقيق و کنترل شده، انديشه های مردم يک جامعه را شکل دهند و رفتار آنان را به صورت دلخواه سمت و سو بخشند و ديدگاه موردنظر خود را گسترش دهند. اما رسانه های دیجیتالی با توجه به توانمندی هايی که دارند، نقش مهمی را در زمينه سازی برای گسترش يا رکود فعاليت های مربوط به اين بخش را ايفا می کنند. گردشگری به عنوان صنعتی پردرآمد به دليل گسترش تکنولوژی ارتباطات و تدوين قوانين کار و امنيت، در وضعيت کنونی جهان از چنان جايگاهی برخوردار گشته است که صرف نظر کردن از مزايای بيشمار آن کاری معقول نيست. کشورها به صورت فزاينده ای به اين حقيقت پی برده اند که برای وضع اقتصادی خود بايد ابتکار عمل به خرج دهند و در صدد يافتن راه های تازه ای برآيند. اگرچه در مناطق مختلف دنيا شرايط متفاوت است، ولی همواره صنعت گردشگری عاملی برای پيشرفت وضع اقتصادی بوده است. همچنين اين صنعت می تواند موجب تغييرات اقتصادی اجتماعی شود.با توجّه به رشد و اهمیت اقتصادی گردشگری، می توان این صنعت را ابزاری مناسب برای توسعه ی اجتماعی و اقتصادی در مقصدها برشمرد. در واقع، رایج ترین دلیل توسعه گردشگری به خصوص در کشور های در حال توسعه نیز همین است.
با این حال کشورهای در حال توسعه که از امکانات سیستم های دیجیتالی به خوبی بهره مند هستند، برای توسعه گردشگری به عنوان یک کاتالیزور، اهمیت بیشتری قائل هستند. در این کشورها، گردشگری بخش مهمی از استراتژی های توسعه ی ملّی محسوب می شود. این در حالی است که فقدان شبکه اطلاع‌رسانی صحیح و به موقع، فقدان اطلاعات دقیق آماری را ازجمله مهمترین مسابل گردشگری کشورهای در حال توسعه دانست. رسانه های دیجیتالی با داشتن نقش هايی چون فرهنگ سازی، آموزش، اطلاع رسانی سریع و به موقع ايجاد مشارکت اجتماعی در توسعه اين صنعت بسيار تعيين کننده خواهد بود. رسانه های جمعی امروزه به منبع غالب شکل گيری واقعيت های اجتماعی در جوامع تبديل شده اند و اين ادعا که دنيای ما در محاصره واقعيت های رسانه ای قرار دارد، بی شک ادعايی گزاف نيست. تنها مکانی می تواند گردشگر جذب کند که شناخته شده بوده و گردشگران از وجود چنين مکانی، ويژگی های منحصر به فرد و جذابيت های خاص آن و نوع امکانات و تسهيلات موجود در آن اطلاع داشته و از آسودگی تامين نيازهای رفاهی در طول سفر در آن مکان اطمينان کافی داشته باشند. بدون تبليغات و آگاهی دهی از طريق رسانه های جمعی جاذبه های توريستی هر چقدر هم جذاب و شايسته گردشگری باشد به علت عدم آگاهی به مسافران وگردشگران از وجود آن، در ان صنعت ناموفق و اقبال چندانی در اين زمينه نخواهد داشت.
در مطالعه ای جذب گردشگر در کشور توسعه یافته مثل کره جنوبی در مقایسه با یک کشور در حال توسعه یافته مانند ایران که از جذابیت گردشگری خوبی با توجه به آثارهای تاریخی متنوع برخوردار است، انجام گرفت آزمون همبستگي پيرسون سطح معني‌داري رابطه رسانه های دیجیتال و جذب گردشگر را ثابت کرد. اما اختلاف میانگین واریانس ها نشان داد جذب گردشگر و توسعه گردشگری علیرغم جذابیت و آثار تاریخی در ایران به مراتب کمتر از کره جنوبی است. که تنها دلیل آن برخورداری از امکانات رسانه های دیجیتالی در اثر سرعت بالای اینترنت و شبکه های گسترده رسانه های دیجیتالی است.
پس می توان چنین استنباط کرد، يکی از حيطه هايی که می توان با استفاده از آن به رشد و توسعه گردشگری کمک کرد شناساندن فرصت ها و پتانسيل گردشگری در کشور با استفاده از رسانه های جمعی بویژه رسانه دیجیتالی است که به طور بالقوه می تواند سبب جلب تعداد کثيری گردشگر چه داخلی و چه خارجی گردد.
