بر خلاف ادعای مطرح شده مبنی بر تحویل 25 هزار مگاوات نیروگاه در حال ساخت به دولت یازدهم، تنها حدود چهار هزار و 500 مگاوات نیروگاه نیمه‌کاره در اختیار دولت نخست حسن روحانی قرار گرفته که تمامی این واحدها نیز تا سال 95 وارد مدار شده است.
به گزارش سرویس اقتصادی عصرپرس، پیرو نامه ارسالی محمود احمدی‌نژاد به حجت‌الاسلام و المسلمین حسن روحانی، رئیس‌جمهور کشورمان و اشاره به عملکرد دولت یازدهم و دوازدهم در حوزه صنعت برق و ادعاهای مطرح شده با عنوان " تحویل 71 هزار و 600 مگاوات ظرفیت نیروگاهی فعال به علاوه 25 هزار مگاوات نیروگاه با متوسط 60 درصد پیشرفت فیزیکی به دولت یازدهم"، آمار مندرج در خلاصه وضعیت آماری صنعت برق کشور (11/5/1392) حاکی از آن است که میزان ظرفیت منصوبه برق در انتهای دولت دهم در سال 1392 بالغ بر 69 هزار و 325 مگاوات بوده است که از این میزان سهم برق حرارتی حدود مگاوات 57101 مگاوات و سهم سایر نیروگاه‌ها (تجدیدپذیر، برقآبی، اتمی و ...) بالغ بر 12 هزار و 224 مگاوات بوده است.همچنین طبق مستندات موجود لیست نیروگاه‌های در حال ساخت با پیشرفت 60 درصدی در پایان کار دولت دهم برخلاف ادعای مذکور (25 هزار مگاوات)، تنها حدود چهار هزار و 575 مگاوات در بخش برق حرارتی و در قالب 34 واحد نیروگاهی بوده است که در فاصله سال‌های 88 الی 92 عملیات اجرایی آنان آغاز شده و تمامی آن‌ها تا سال 1395 وارد شبکه برق کشور شده‌اند.
این نیروگاه‌ها شامل دو واحد بخار نیروگاه پره‌سر، بخش بخار نیروگاه آبادان، بخش بخار نیروگاه شیرکوه یزد، دو واحد گازی نیروگاه ایرانشهر، دو واحد کوچک گازی نیروگاه سرخس، واحد کوچک گازی نیروگاه خارک، چهار واحد گازی نیروگاه گنو، دو واحد گازی نیروگاه چادرملو، چهار واحد کوچک گازی نیروگاه گازی اسلام آباد از جمله واحدهای یاد شده است.
بخش بخار نیروگاه گناوه، دو واحد گازی نیروگاه کهنوج، دو واحد گازی نیروگاه تابان، چهار واحد گازی نیروگاه ماهشهر، دو واحد گازی نیروگاه بهبهان، بخش بخار نیروگاه چادرملو، دو واحد گازی نیروگاه سمنگان و بخش بخار نیروگاه کهنوج از دیگر واحدهایی است که در فاصله سال‌های 88 الی 92 عملیات اجرایی آنان آغاز شده و تمامی آن‌ها تا سال 1395 وارد شبکه برق کشور شده‌اند.
شایان ذکر است در دولت دهم از طرف بخش خصوصی نسبت به احداث 10 هزار مگاوات نیروگاه حرارتی در مناطق مختلف کشور پیشنهاداتی مطرح شد ولی این اقدامات در حد موافقت اصولی اولیه باقی مانده بود که طی سال‌های آتی به دلیل عدم پیشرفت و تعطیلی پروژه‌ها متوقف و یا فسخ گردید. لازم به یادآوری است میزان پیشرفت متوسط این پروژه‌ها زیر یک درصد بوده است.
