وضعیت بغرنج «نرگس کلباسی اشتری»

بیست و ششم آبان. رایاگادا, اودیسا

امروز صبح به همراه آقای احمدی که از طرف کنسول حیدرآباد به همراه همکارشان آمده اند به سمت رایاگادا حرکت کردیم.

در بدو ورود به رایاگادا با وکیلم دیدار داشتم و در خصوص جلسه فردا صحبت کردیم. فردا ساعت دو بعداز ظهر دادگاهم شروع می شود و باید از خودم دفاع کنم.

امشب دخترم راتو با من خواهد بود. از شش سالگی وارد جمع خانواده ما شده. خوشحالم از اینکه این شب طولانی با من خواهد بود.

برایم خیلی دعا کنید. فردا روز خیلی مهمی است, امیدم به خداست و می دانم ناامیدم نمی کند.

جا داره از همشهری خوبم, خانم مینو خالقی که در این مدت به شکلهای مختلف, از نامه نگاری با وزیر محترم امور خارجه تا حضور در وزارتخانه و پیگیری از سفارت و کنسول ایران پیگیر پرونده ام بودند تشکر فراوان کنم. ممنون از همراهی همه شما هموطنان خوبم. دوستتان دارم.

بیست و هفتم آبان. رایاگادا, اودیسا

امروز صبح به همراه هیات ایرانی کنسول حیدرآباد به محل وقوع حادثه دو سال پیش رفتیم. خوشحالم که این عزیزان آن منطقه را دیدند و به خوبی متوجه شدند ادعاهای مطرح شده در پرونده کذب محض است و موقعیت قرارگیری ما در آن روز چقدر با رودخانه فاصله دارد!

ساعت دو به دادگاه رفتم. قاضی ده سوال بصورت آره یا نه از من پرسید. فردا قرار است در جلسه دادگاه از خودم دفاع کنم. با نظر وکلا قرار شده زیاد صحبت نکنم, چون صحبت می تواند سبب طولانی شدن پرونده و ایجاد مباحث جدید شود ولی در عوض دو سند را به دادگاه ارائه خواهم کرد. نخست: سندی که نشان می دهد بنیاد پریشان توسط یک هیات مدیره هفت نفره اداره می شود که پدر پسر غرق شده که شاکی پرونده است خودش در همین هیات مدیره حضور دارد و در واقع سهم مدیریتی و بالطبع مسئولیت او برابر من است. دوم: عکس ها و فیلم هایی که نشان می دهد محل استقرار ما در روز واقعه در چه موقعیتی از رودخانه قرار داشته.

روز خسته کننده ای بود و فردای مهمی در پیش است. ممنونم از همراهیتان. دعایم کنید.

بیست و هشتم آبان. وایزگ, آندرا پرادش

امروز به دادگاه رفتم. قرار بود اسناد مربوط به هیات مدیره بنیاد پریشان و عکسهای محل حادثه را به قاضی تحویل بدهم اما وکیلم گفت ورود عکسها ممکن است مسیر بررسی پرونده را طولانی تر کند. برای همین فقط اسناد مربوط به هیات مدیره را به قاضی تحویل دادم.

در روز چهارشنبه وکیل من و وکیل شاکیان باید در دادگاه حاضر باشند تا آخرین مطالب را بیان کنند. من در آنروز در دادگاه حاضر خواهم بود.

پس از جلسه دادگاه همراه به وایزگ برگشتم. سپاسگزارم از حضور آقایان احمدی, جاودان و خراسانی که از سوی کنسول حیدرآباد مرا همراهی کردند.

جناب آقای نوریان, سرکنسول محترم حیدرآباد, بزرگوارانه از من دعوت کردند که تا پیش از دادگاه به حیدرآباد بروم. برایم بلیط هواپیما رزرو کردند و فردا شب به حیدرآباد خواهم رفت.

سپاسگزارم از حمایت همه شما خوبان. مرا از دعای خیرتان بی نصیب نگذارید. دوستتان دارم.

بیست و نهم آبان. حیدرآباد, تلنگانا

کنسول ایران مستقر شدم. این محل بسیار زیبا و بزرگتر از آنیست که تصور می کردم. همچنین با آقای نوریان, سرکنسول محترم دیدار کوتاهی داشتم.

خوشحالم در حیدرآباد, شهر مروارید و بِریانی هستم. در طی شش سال گذشته به حیدرآباد نیامده بودم. می دانم هموطنان بسیاری در این شهر دارم و شهر نسبتا زیباییست. فرصت خوبیست که چند روزی از پرونده و رایاگادا دور باشم.

برایم دعا کنید.

سی ام آبان. حیدرآباد, تلنگانا

حضور در حیدرآباد فرصت خوبیست که با خودم خلوت کنم و دور از جنجال و هیاهو باشم. در طی دو سال گذشته هر روز و ساعت درگیر مسائل مختلف بودم.

امروز را با خودم گذراندم. خوشحالم از اینکه کنسولگری محترم ایران این فرصت را برایم ایجاد کرده.

ممنونم که همچنان حامی من هستید و داستان این روزهای زندگی ام را دنبال می کنید. برایم دعا کنید لطفا.

یکم آذر. حیدرآباد, تلنگانا

سلام دوستان و هموطنان خوبم

امروز نتیجه دادگاه عالی هندوستان در خصوص درخواست من برای ابطال پرونده ام اعلام شد. بر اساس این حکم به دلیل اینکه پس از دو سال اقدام به این کار کردم برای همین دادگاه پرونده را باطل نکرده ولی دو امتیاز به من داده است: نخست آنکه به من اجازه داده که بتوانم خاک هندوستان را ترک کنم. دوم آنکه می توانم با درخواست از پلیس هر منطقه از حمایت و حفاظت آنها در هر نقطه هندوستان برخوردار باشم.

نکته اول خیلی خوب است. ویزای اقامت من بیست و سوم آذر تمام میشه و درخواستهای من برای تمدید ویزا تاکنون از سوی پلیس رایاگادا بی پاسخ مانده. اگر ویزایم را تمدید نکنند, می توانند به بهانه قانونی نبودن حضورم در هند داستان جدیدی برایم بسازند. خروجم از هند, پیش از پایان پرونده ام ریسک خواهد بود اما شاید در روزهای آینده به این نتیجه برسم که چاره ای جز این ندارم.

همچنین امروز وکیلم در رایاگادا اعلام کرد که جلسه بعدی دادگاه به روز پنجشنبه عقب افتاده!

دوم آذر. حیدرآباد, تلنگانا

سلام دوستان و هموطنان مهربانم

فردا صبح به همراه نمایندگان کنسول حیدرآباد به رایاگادا خواهیم رفت تا در جلسه پنجشنبه دادگاه حاضر باشیم.

در رایاگادا باید درخواست خروج از کشور را از پلیس داشته باشیم. بر اساس رای دادگاه عالی هند, پلیس باید این اجازه را به من بدهد. این اجازه تا زمانی معتبر است که رای دادگاه رایاگادا صادر نشده باشد. امیدوارم پلیس رایاگادا نسبت به رای دادگاه عالی هندوستان تمکین کند.

امروز صبح در جلسه کوتاهی در دادگاه رایاگادا, یکی از کارمندان بنیاد پریشان اسناد مربوط به هیات مدیره بنیاد را بطور رسمی در دادگاه ثبت کرد.

خوشحال و دلگرمم به حمایت کنسول حیدرآباد و همه کسانی که این روزها در کنارم هستند. جای شما خالی امشب پس از سالها آش رشته خوردم.

روزهای حساسی در پیش است که باید تصمیمات مهمی گرفته شود. از خدا می خواهم یاری ام کند و از شما درخواست دارم مثل همیشه برایم دعا کنید لطفا. دوستتان دارم.

سوم آذر. رایاگادا, اودیسا

امروز عصر به اتفاق آقایان احمدی و خراسانی که از سوی کنسول حیدرآباد مرا همراهی می کنند به رایاگادا رسیدیم. در بدو ورود از رییس پلیس و وکیلم دعوت کردیم که برای گفتگو به هتل محل اقامت ما بیایند.

رییس پلیس نیامد و نفر دوم پلیس به جای او آمد. وکیلم هم گفت مشکل خانوادگی دارد و حتی فردا هم در جلسه غایب خواهد بود و کسی را جایگزین خواهد کرد. غیبت او نکته عجیب و بدی است!

از نفر دوم پلیس رایاگادا درخواست کردیم بر اساس حکم دادگاه عالی هندوستان به من اجازه خروج ازهند بدهند ولی او گفت این حکم برای ما اهمیتی ندارد و ما بر اساس حکم دادگاه رایاگادا عمل می کنیم! خیلی عجیب و مسخره است که به حکم دادگاه عالی کشور که بالاترین مرجع قضایی هند است اهمیت نمی دهند!

فردا تلاش خواهیم کرد که با رییس پلیس رایاگادا ملاقات کنیم.

ویزای من سیزدهم دسامبر (بیست و سوم آذر) تمام خواهد شد. پلیس هند بار قبل در اقدامی عجیب ویزای مرا از "ویزای کار" به مدلی از ویزا به نام " ایکس ویزا" تغییر داد! این ویزا متعلق به کسانیست که ویزایشان وابسته به شخصی دیگر مثل اعضای خانواده شان می شود! این در حالیست که من چنین شرایطی ندارم و در حال حاضر تمدید ویزایم از طریق "ایکس ویزا" غیر ممکن است و پس از سیزدهم دسامبر عملا حضور من در هند غیرقانونی می شود و این می تواند آغازی باشد بر ماجرایی جدید...

نه امکان تمدید اقامت دارم و نه اجازه خروج به من می دهند. در رایاگادا قانون معنی ندارد, همانطور که در این دو سال از آغاز پرونده من معنی نداشته!

امروز ایمیلی داشتم سفارت انگلستان که پرسیده بودند چه کمکی می توانند برای من انجام دهند! خنده دار است که پس از ماه ها و درخواست‌های متعدد من تازه یادشان افتاده! بسیاری از دوستان انگلیسی من از بی توجهی دولت انگلستان نسبت به کسی که قانونا شهروند آنجا محسوب می شود بهت زده شده‌اند.

فردا روز پرکاری خواهد بود. خوشحالم و خدا را شاکرم که در این روزها تنها نیستم. برایم خیلی دعا کنید لطفا. دوستتان دارم.

چهارم آذر. رایاگادا, اودیسا

سلام دوستان و هموطنان عزیزم

امروز به دادگاه رفتم اما قاضی اعلام کرد جلسه دادگاه به دوشنبه به تعویق افتاده و در عوض فردا باید برای پاسخگویی در خصوص خانه هایی که برای کودکان بی پناه ساخته بودم و از من گرفته بودند توضیح بدهم!

کارشناسان کنسولی, آقایان احمدی و خراسانی با رییس دادگاه رایاگادا صحبت کردند و از او خواستند بر اساس رای دادگاه عالی هندوستان از پلیس بخواهند به من اجازه خروج بدهند ولی رییس دادگاه رایاگادا گفت چنین اختیاری ندارد! او گفته بود که پرونده من در این ماه به نتیجه خواهد رسید!

فردا وکیلم, نامه دادگاه عالی را برای رییس پلیس خواهد فرستاد.

امروز خبردار شدم شاکیان خواهان تغییر پرونده هستند و قصد دارند عنوان اتهامی من را از 'قتل غیرعمد' به 'قتل عمد' تغییر دهند!! قاضی امروز این درخواست را نپذیرفته ولی شاید فردا یا دیر یا زود بپذیرد...
تعجب کردید؟!
از این مسخره تر آنکه وکیلی که این درخواست را امروز مطرح کرده قرار است فردا و در غیاب وکیل اصلی من به عنوان وکیل جایگزین از من دفاع کند!!

یقین دارم اگر کنسول حیدرآباد در جریان پرونده من نبودند هیچکس این ماجراها را باور نمی کرد و خیال می کردید من دیوانه هستم و میخواهم برایتان داستان تخیلی تعریف کنم.
اما بدبختانه همه این ماجراها حقیقت دارد...

خسته شده ام. دلگیرم از مردمی که سالها برایشان عاشقانه تلاش کردم و اینگونه مرا آزار می دهند و هر روز بیش از دیروز قلبم را می شکنند.

در طول سالهای زندگی ام و علیرغم همه ی مشکلاتی که داشته ام, از دست دادن مادر و سپس پدرم در نوجوانی تا ماجراهای این دو سال گذشته همواره از صمیم قلب خدا را دوست داشته ام. اما نمی دانم چرا باید این همه سختی را تحمل کنم؟ تا کی؟ چرا؟..

برایم دعا کنید. دعا کنید آزاد شوم از این جهنم. دعا کنید تمام شود این روزهایم... دوستتان دارم ای کسانی که پس از خدا جز شما کسی را ندارم.

پنجم آذر. رایاگادا, اودیسا

سلام دوستان و هموطنان مهربانم

امروز آقای احمدی, کارشناس کنسول حیدرآباد تلاش کردند با رییس پلیس رایاگادا دیدار داشته باشند ولی او اجازه ملاقات نداد!

چندین بار درخواست ملاقات, نامه, ایمیل, تلفن... تا کی می خواهند اجازه ملاقات ندهند و دستور دادگاه عالی هند را نادیده بگیرند؟!

امروز جلسه دادگاه برای خانه هایی بود که با فریبکاری از من گرفته بودند. حدود یک ساعت در دادگاه صحبت کردم. وقتی نوبت به پرسش های وکیل طرف مقابل رسید او فقط یک سوال ساده پرسید و گفت بقیه پرسش ها برای بعد. قاضی هم پذیرفت... از آنها خواهش کردم هر سوالی دارند بپرسند تا زودتر به نتیجه برسیم ولی نپذیرفتند.

می دانم می خواهند مرا خسته و عصبی کنند.

یک نکته را لازمست در خصوص وکیلم در رایاگادا بگویم چون احتمال می دهم برخی برایشان سوال پیش آمده که چرا وکیل بهتری اختیار نکرده ام. در رایاگادا حدود 25 وکیل وجود دارد که نیمی از آنها یا وکیل شاکیان هستند و بطور کلی جزو باند مافیایی هستند که در این سالها خانه ام را گرفتند و برایم پرونده سازی کردند. وکلای باقیمانده هم یا بی عرضه هستند یا براحتی توسط شاکیان خریده می شوند. فقط می ماند همین وکیل فعلی من که در بین بدترین ها, بهترین است. و البته همین هم افتضاح است!

وکیلی که در دهلی نو یکی دو ماهی است که به من مشاوره می دهد بسیار عالیست و این کار را به رایگان انجام می دهد. حیف قانونا نمی تواند در رایاگادا از من دفاع کند. او این روزها در تلاش است که موضوع اتهامی من از قتل غیرعمد به قتل عمد تغییر پیدا نکند.

بدترین کابوس شبانه ام همین مساله تغییر عنوان اتهامی است...

روزهای خوبی نیست اما می دانم باید صبور باشم... باید به خدا توکل داشته باشم... نباید اجازه دهم مرا خسته و ناامید کنند... اجازه نمی دهم کاری کنند که از آنچه در اینجا برای فقرا و کودکان انجام دادم پشیمان شوم. اجازه نمی دهم نفرت را به جای عشق در دلم جایگزین کنم...

برایم دعا کنید لطفا. دوستتان دارم.

هشتم آذر. ویشاکناپتنام, آندراپرادش

امروز دو جلسه دادگاه داشتم. جلسه صبح که حدود سه ساعت و نیم طول کشید اختصاص داشت به پرونده یتیم خانه ای که با تقلب از من گرفته بودند. با اینکه طرف مقابل وکلای زیادی داشت اما بطور کامل پاسخ آنها را دادم.

پس از دادگاه اول بلافاصله برای ملاقات رییس پلیس رایاگادا به پلیس رفتم ولی علیرغم اصرار من و کارشناسان کنسول حیدرآباد, رییس پلیس حاضر به ملاقات ما نشد.

دادگاه دوم که بعد از ظهر بود به پرونده اصلی ام اختصاص داشت. در این دادگاه من اجازه صحبت نداشتم و تنها وکیلم صحبت کرد. وکیل طرف مقابل صحبتی نکرد و تنها لایحه دفاعیه خود را به قاضی تقدیم کرد.

خبر خوب آنکه قاضی درخواست تغییر عنوان اتهامی من از 'قتل غیرعمد' به 'قتل عمد' را نپذیرفت.

قرار است رای نهایی, دوشنبه هفته آینده, پانزدهم آذر اعلام شود. وکیلم اظهار خوشبینی می کرد و امیدوار است همه چیز به خوبی حل شود. البته من به کسی جز خدا اعتماد ندارم.

تشکر فراوان دارم از آقای احمدی و آقای خراسانی, کارشناسان محترم کنسول حیدرآباد که این مدت مرا همراهی کردند و در رایاگادا ماندند. پس از دادگاه به اتفاق به شهر ویشاکناپتنام برگشتیم.

ممنون حمایتها و دعاهای شما همراهان عزیز هستم. لطفا برایم دعا کنید. دوستتان دارم.

نهم آذر. ویشاکناپتنام, اودیسا

حکم دادگاه عالی هندوستان مبنی بر اجازه خروج من از هند تا زمانی اعتبار دارد که حکم دادگاه رایاگادا صادر نشده. از آنجا که پلیس رایاگادا مجوز خروج مرا صادر نکرده برای همین فردا صبح به دهلی نو می روم تا با کمک وکیلم در آنجا راهی پیدا کنیم برای حل این مشکل. شاید بتوانیم به شکل دیگری پلیس رایاگادا را مجبور به تمکین از رای دادگاه کنیم یا شاید بتوانیم مجوز خروج را از دهلی نو بگیریم.

تا بیست و سوم آذر و پایان ویزای اقامتم زمان زیادی نمانده... در مورد مشکلات ویزایم و دلایل عدم تمدید آن در روزهای قبل توضیح داده بودم.

دلم برای بچه هایم خیلی تنگ می شود. هر شب با آنها صحبت می کنم. آنها در جریان همه مسائل نیستند. همواره به بچه هایم گفته ام در هندوستان هستم و نگران نباشید. شادی آنها همه آن چیزیست که آرزو دارم.

برایم دعا کنید که بتوانم در دهلی نو اجازه خروج بگیرم. دوستتان دارم

دهم آذر. دهلی نو, دهلی

امروز صبح به دهلی نو رسیدم و تمام وقت را در دفتر وکیلم گذراندم. با تمام کسانی که می توانند در روند صدور اجازه خروج من از هند موثر باشند تماس گرفتیم و دست آخر به این نتیجه رسیدیم که هیچ کس جز رییس پلیس رایاگادا چنین اختیاری ندارد. متاسفانه رییس پلیس رایاگادا از پذیرش دستور دادگاه ملی هند امتناع کرده..طی تماسی که با دفتر او داشتیم یکی از افسران پلیس گفت چون در حکم دادگاه عالی هند به طور مشخص اسم شخص رییس پلیس نیامده بنابراین قبول نکرده!! برای همین باید لایحه دفاعیه جدیدی بنویسیم و باز در دادگاه دهلی ثبت کنیم و روز از نو, روزی از نو... این مساله شاید یک تا دو هفته زمان ببرد!

در کنار مساله فوق, متوجه شدیم که می شود بصورت آنلاین تقاضای اجازه خروج را ثبت کرد و پس از آن پلیس رایاگادا مجبور به ملاقات من و بررسی تقاضای من برای خروج است. این گزینه را هم فردا انجام خواهیم داد.

اگر در روز دوشنبه دادگاه رایاگادا حکم به مقصر بودن من بدهد, حتی اگر این حکم شامل جریمه ساده باشد بازهم صدور اجازه خروج بسیار مشکل خواهد بود.

خبر بد و عجیب دیگر آنکه علیرغم اینکه وکیلم در رایاگادا پیش از این گفته بود که به احتمال زیاد دادگاه حکم به برائت من خواهد داد ولی امروز در تماس با وکیلم در دهلی نو گفت که نرگس باید به سرعت به فکر ضامن باشد!!

عجیب است!

از آن گذشته, چه کسی حاضر است در رایاگادا ضامن من شود آن هم با این سیستم ناعادلانه دستگاه قضایی و بازی های پلیس...

دو هفته دیگر ویزای اقامتم تمام می شود و همانطور که در روزهای قبل بطور مفصل توضیح داده ام به دلیل مشکل تراشی پلیس اتباع خارجه رایاگادا عملا قادر به تمدید ویزا نیستم و عدم تمدید ویزا به منزله حضور غیرقانونی در هند خواهد بود و می تواند شروع یک ماجرای جدید باشد...

روزها به سرعت می گذرد و نه راه پس دارم و نه راه پیش. گیرِ کار من در رایاگادا است و پلیس و دادگاه رایاگادا هر روز ماجرای جدیدی می سازند و حتی به حکم دادگاه عالی هند اهمیتی نمی دهند.

خبردار شدم که آقای دکتر ظریف, وزیر محترم امور خارجه در آینده ای نزدیک به هند سفر خواهند کرد. امیدوارم در میان مشغله فراوان کاری فرصتی برای گفتگو درباره پرونده من برایشان فراهم شود. در این مدت مجموعه وزارت امور خارجه و بویژه سفارت و کنسول حیدرآباد بزرگوارانه و مهربانانه نهایت همراهی را با من داشتند و قدردان این عزیزان هستم و خواهم بود اما آنچه که از شرایط پیداست ظاهرا مقامات هندی در سطح محلی قانون ستیزتر از آن هستند که بر پایه عدالت و انصاف عمل کنند. شاید حضور آقای ظریف آخرین امید من باشد... امید به خدا.

برایم خیلی دعا کنید. حدود هفتاد و سه روز است که هر شب با شما بودم. همه آن دو سال و این هفتاد و سه روز یک طرف و این دو هفته آینده یک طرف. دعا کنید خدا صبر و توان به من بدهد. دوستتان دارم.

یازده آذر. دهلی نو, دهلی

چهار روز تا زمان صدور رای دادگاه باقی مانده و کاری جز دعا کردن از دستم بر نمی آید.

آنهایی که بیشتر در جریان حضور من در هندوستان هستند که در ماه مارچ سال 2014 علیه یک NGO هندی که مرا فریب داده بود و در جریان تاسیس خانه اول برای کودکان مدارک و اسناد تقلبی ارائه داده بود شکایت کردم. این گروه پیش از افراد بسیاری را فریب داده بود ولی کسی جرات نکرده بود بر علیه آنها شکایت کند. اما من این کار را انجام دادند. مدیران آن NGO برای سه ماه به زندان افتادند اما پس از آزادی با همکاری افرادی در پلیس رایاگادا خانه اولی که برای دختران بی سرپرست ساخته بودم غصب کردند. آنها هنوز در این خانه مستقر هستند!

در شهر کوچک رایاگادا بیش از دویست NGO وجود دارد که اکثر آنها از کشورهای اروپایی و آمریکا کمک های کلان دریافت می کنند ولی این کمک ها به دست مردم نمی رسد!!

گروه های محلی به همراه پلیس این پولها را بین خود تقسیم می کنند و پلیس رایاگادا بزرگترین حامی این شبکه فساد است.

وقتی در مارچ 2014 این ماجراها را از طریق فیسبوک, وبسایت و دیگر شبکه های اجتماعی با مردمان دنیا به اشتراک گذاشتم شبکه فساد رایاگادا وحشت زده شد. کمک های مالی خارجی به آنها تا حد زیادی کاهش یافت. در نوامبر 2014 این پرونده کذایی که این روزها درگیر آن هستم ساخته شد. هیچ کس ندیده که آن پسر بچه در رودخانه افتاده, هیچ کس جسد آن کودک را ندیده. فقط مادر و پدر آن کودک ادعا می کنند که این اتفاق افتاده. آنها حتی در رفتار و احساساتشان هم نشانی از ناراحتی دیده نمی شود. به همین خاطر معتقدم این اتفاق هیچگاه رخ نداده, بماند که حتی در صورت وقوع, باز هم من هیچ نقشی نداشته و ندارم و آن کودک به همراه پدر و مادرش بوده.

شهر خطرناکیست. می خواهند مرا بترسانند و مرا خفه کنند ولو به قیمت بازی با زندگی من... اما نمی دانند من هیچوقت ساکت نخواهم شد...

برایم دعا کنید, خیلی دعا کنید لطفا. دوستتان دارم.

13 آذر، دهلی، دهلی نو

بسیار خوشحالم که امروز صبح توانستم با آقای دکتر ظریف, وزیر محترم امور خارجه ایران ملاقات کنم.

ایشان به خوبی در جریان پرونده من بودند و مرا می شناختند. به ایشان گفتم که کارهای شما را دنبال می کنم و تلاش هایتان را در رسانه ها می خوانم و به شما افتخار می کنم و ایشان نیز در پاسخ گفتند تلاش شما برای کمک به کودکان و مردم فقیر باعث افتخار ماست و می دانم بسیاری از مردم ایران شما را دوست دارند و پیگیر خبرهایت هستند و خوشحالم علیرغم سختی های بسیاری که کشیده ای ولی همچنان مقاوم هستی.

می دانم که پرونده من به دادگاه محلی رایاگادا مربوط می شود و مجموعه وزارت امور خارجه ایران در دو ماه گذشته تمام تلاش خود را برای کمک به من انجام داده و بیش از این چیزی در اختیار اینها نیست.

خواستم شادی خود را از حمایت کشورم و وزیر محترم امور خارجه بیان کنم. ایشان مهربان, فروتن و دوست داشتنی هستند و هر چه که در مورد ایشان خوانده و شنیده بودم صدق می کند.

خدایا شکرت